Onze hersenen zijn speciaal afgestemd op het geluid van (oorlogs)waarschuwingen

In de Griekse mythologie waren de Sirenen gevaarlijke zeenimfen die op rotsachtige eilanden leefden. Met hun betoverende liedjes lokten deze half-vogel, half-vrouwelijke wezens schepen om zich op rotsachtige kusten kapot te varen, en vervolgens doodden ze de matrozen. Ook tegenwoordig kondigen sirenes vaak vernietiging aan. Het jammerende geluid van luchtalarmsirenes in Oekraïne herinnert ons aan de onderliggende realiteit van Sireneliedjes, namelijk een ‘waarschuwing voor gevaar’. Zelfs in alle rust kunnen we openbare waarschuwingssirenes horen net zoals de sirenes die elke eerste maandag van de maand door de straten van Nederland loeien. Maar waarom zijn sirenegeluiden nu eigenlijk zo goed om gevaar aan te duiden en wat gebeurt er in de hersenen als we een alarmerend geluid horen?

Our brains are exclusively tuned to the sound of WARnings

In Greek mythology, the Sirens were dangerous sea-nymphs living in cliffy and rocky islands. With their enchanting songs, these half-bird half-woman creatures lured ships to wreck on rocky shores and then killed the sailors. Even today, sirens lead to nothing but destruction. The wailing sound of air-raid sirens in Ukraine reminds us of the essential reality of Siren songs ‘warning for danger’. Even in peace, we hear public warning sirens if nothing but for testing, just like the ones echoing across the streets of the Netherlands on the first Monday of every month. But why are siren sounds so efficient to signal danger and what really happens in the brain when we hear an alarming sound?